Leider können wir im Moment nur Teile dieser Website in deutscher Sprache zur Verfügung stellen. Für diejenigen Teile der Website, die noch nicht übersetzt wurden, empfehlen wir die Verwendung der unter dem Artikeltitel genannten Google Translate-Option.
Sint-Petruskerk (protestants)
De kerk staat aan de westzijde van het dorp op een hoog kerkhof. Deze Petruskerk is het schiprestant van een kruiskerk met toren die uit het derde kwart van de 13de eeuw dateert. Aan het einde van de middeleeuwen, misschien iets later, zijn het transept en het koor gesloopt. Toen in 1855 de toren werd gesloopt, is van het sloopmateriaal een ondiepe westelijke travee met een dakruiter toegevoegd. Het kerkrestant is niet met rust gelaten. Na aanzienlijke oorlogsschade in 1945, waarbij het volledige meubilair verloren ging, is terstond begonnen met de restauratie, waarbij op de westelijke gevel een bakstenen geveltoren is geplaatst en aan de oostzijde een apsis-achtige aanbouw om binnen ruimte te creëren voor een nieuwe opstelling van de preekstoel en een opgang naar het orgel. Bij deze restauratie is ook het een en ander gereconstrueerd: het rondboogfries en de venstergeledingen.
De twee oorspronkelijke traveeën zijn door lisenen geleed en bekroond door rondboogfriezen. Daarin staan aan beide zijden in de westelijke travee één en in de oostelijke travee twee lancetvensters in hoge, licht spitsbogige en omkraalde nissen. Aan beide zijden staat beneden een dichtgemetselde, geprofileerde, rondbogige ingang. In de toegevoegde halve westtravee staat de huidige, rondbogige ingang en verder zijn er rondbogige vensters. Aan weerszijden van de toegevoegde oostelijke, vijfzijdige uitbouw is de gordelboog van schip naar viering in het muurwerk aangegeven en zijn op beide hoeken de aansluitingen naar de transeptarmen waar te nemen.
Beide oorspronkelijke traveeën bezitten hun koepelvormige gewelven nog. Boven de gesloten vlak afgewerkte benedenzone hebben de wanden bijzondere dubbelschalige en op zware ronde kolommen rustende lichtbeuken. Deze triforium-achtige geleding is in de oostelijke wand, waarin het orgel van Mense Ruiter uit 1952 en de preekstoel zijn opgenomen, gereconstrueerd. De kleurige sier bij deze lichtbeuk en de kleuren op ribben en bogen zijn van omstreeks 1350. Ook de prachtige Majestas Domini omringd door de evangelistensymbolen in de gewelfschotel en de kampvechters zijn uit dezelfde tijd. De andere voorstellingen, een Maria met Kind en heiligen dateren van ruim een eeuw later.
Locatie
A.E. Gorterweg 11 - 9946PA, Woldendorp
Colofon
Peter Karstkarel
