Het Ketliker Skar, in totaal 408 hectare groot, is een natuurgebied dat ongelooflijk rijk is aan variatie. De Ketlikerheide bestaat, zoals de naam al zegt, voornamelijk uit heide, afgewisseld met grasland en water. Gras en heide zijn ook te vinden in het eigenlijke Skar, dat voornamelijk uit cultuurbos bestaat. De Tsjongerdellen vormen het beekdal van het riviertje de Tjonger. De Marijkemuoidobbe, een poel in het aantrekkelijke landschap, ligt westelijk van het Skar.

Het Ketliker Skar, aan de N380 voorbij Mildam, is vrij toegankelijk langs wegen en paden. Omdat in het gebied Schotse Hooglanders los rondlopen, zijn honden niet toegestaan. Bij de ingang aan de Schoterlandseweg en bij de ingang aan de Tsjongervallei, bij de picknickplaats, zijn informatiepanelen geplaatst. Vanaf de doorgaande ruilverkavelingsweg Tsjongervallei zijn de Tsjongerdellen goed te overzien, zeker vanaf de uitkijktoren tegenover de parkeerplaats.

In het Ketliker Skar is een rondgaand, circa 2,5 kilometer lang, rolstoelvriendelijk pad aangelegd. Het pad bevat enkele zijpaden om te kunnen genieten van de verschillende aanwezige landschappen en ook zijn er enkele speciaal gemaakte picknickbanken.

De Nicolaaskerk lijkt wat buiten het streekdorp te staan, maar oorspronkelijk stond zij er strategisch bij de overgang van de interlokaal belangrijke wegen Middelweg en Buitenweg. De kerk is aan het begin van de 16de eeuw totstandgekomen en heeft de karakteristieken van de late gotiek. De muren hebben een travee-indeling tussen eenmaal versneden steunberen met afdekplaten. De noordelijke schipmuur bezit in de westelijke travee een moderne dubbele deur in een rechthoekig kozijn, waarvoor het venster moest worden ingekort.

Het is een voor de kerk onwaardige ingang. In de travee ernaast heeft een ingang gezeten die is dichtgemetseld met deels rode en deels gele baksteen en waarboven een ingekort venster zit. De volgende vier venstertraveeën bezitten gebruikelijke spitsboogvensters, waarbij het opmerkelijk is dat deze vensters, net als aan de zuidzijde, door een zandstenen waterlijst zijn gebroken. Even opmerkelijk zijn de dagkanten die omlijstingen van gele baksteen binnen rood bakstenen profielen kregen. In de zuidelijke muur vinden we een vergelijkbare aanpak. Daar is wel de vormgeving van de ook hier dichtgemetselde ingang duidelijker. De hoge, geprofileerde spitsboognis is verlevendigd met zandstenen neggen en daarin staat de met geel gemêleerde baksteen dichtgezette, afgeplatte korfbogige poort, die ook weer neggen kreeg.

De slanke toren met ingesnoerde spits gaat onversneden op, maar op tweederde van de hoogte is een zandstenen waterlijst aangebracht. Beneden heeft de toren in de drie vrijstaande zijden hoge spitsbogige openingen gekend die alledrie later zijn dichtgemetseld. Aan de westkant kwam zelfs een forse, wigvormige steunbeer.

Het schip wordt binnen gedekt door een hoog tongewelf waardoor de van buiten laag ogende kerk inwendig toch allerminst een gedrukte aanblik biedt. Het doophek met getordeerde balusters is van omstreeks 1660. De merkwaardige, als brede lezenaar met gietijzeren balusters en trapvleugels gevormde preekstoel is veel jonger. Hij staat onder een gestukadoord tussenplafond dat als klankbord werkt. Het orgel is in 1883 gebouwd door J.F. Kruse van de firma W. Hardorff en Zoon.