Bezienswaardigheden in Heidenskip It

It Heidenskip

Rinkje van der Heide: 'Als geëmigreerde Gaasterlander voelde ik mij niet zo thuis in het kale Heidenskip. Ik miste de lieflijke glooiingen en de geur van bos. Geboren op het Bakhústerheech, vlakbij het Rijsterbos en de Witte Burcht waar we hutten bouwden. Altijd was het behaaglijk in het bos. Net alsof je beschermd was tegen de grote wereld die heel ergens anders was.

Nooit had ik kunnen denken dat ik It Heidenskip nog eens aan zou wijzen als het mooiste plekje. 'Het is een woeste, ledige vlakte met in de winter die eeuwige te koude oostenwind', zei ik tegen mijn man toen ik hier 28 jaar geleden kwam wonen.

Nu waardeer ik dit landschap meer dan ik ooit had kunnen denken. De lucht Is hier mijn grootste vriend. Vooral als er slecht weer op komst is, als de wolken langs de hemel jagen. Van het IJsselmeer zie ik ze al aankomen, de zware buien. Er is geen boom die het zicht belemmert. Boerin voel ik mij op onze boerderij, verbonden met het vee, het land en de meren. Ik zou nergens anders meer kunnen wonen.'

Feike van der Heide:

'Mijn mooiste plekje is een stukje land met koeien. Eigenlijk maakt het niet eens zoveel uit waar dat is, maar het mooiste is het toch in het Workumerveld, het weidegebied tussen Workum en Koudum aan het begin van lt Heidenskip. Hier liggen boerderijen als trouwe honden in het landschap. Waar paarden, schapen en koeien het veld overdag tot leven brengen. `s Avonds, als ik even over het hek leun, zie ik de koeien rustig grazen om nog een bekvol gras tot zich te nemen voor de nacht. Dan denk ik: dit is het mooiste plekje.

Het zou toch eeuwig zonde zijn als de koeien niet meer naar buiten zouden mogen. Koeien houden er van om in het weiland rond te lopen. De natuur zal ze missen, als het ooit tot een soort op o regeling mocht komen.

Kijk eens naar de foto. De koeien steken de kop in de wind. Het is alsof ze ruiken dat er regen nadert. Als de bui losbarst, dan staan ze met de kont in de wind.