Terherne
Terherne is in âld wetterdoarp op in sânrêch by de eastlike hoeke fan de Snitser Mar. It leit eins op in eilân tusken dizze mar en de Hoarne en de Terhernster Puollen en Terkaplester Puollen. De delsetting is groeid by de âlde Slachtedyk dy’t súdlik fan de Nije Wjittering lei. ‘De Buurt is geheel zonder order aangelegd, hoewel taamlijk groot’, waard oan it ein fan de 18e ieu skreaun en noch hat it doarp in ferrassende struktuer.
Yn it noarden leit, yn in gebiet wêr’t de ôfrûne desennia wettersportbedriuwen fêstige binne, in grutte flapbrêge oer de nij groeven Sânsleat. Tichter nei de doarpskearn leit de wer makke flapbrêge nei âld model oer de Sânsleat, wêr’t oan De Stripe lytsskalige bebouwing leit. Dêrnei slingert troch it Koailân en de Gravinnewei, de trochgeande wei rjochting De Jouwer troch it doarp. De Syl liedt nei rekreaasjeplakken oan de wâl fan de Snitser Mar.
Tichtby dizze hoeke riist de fermanje fan de menisten op, in yn wêzen ienfâldige sealtsjerke mei in bysûnder sierlik front, fan it ûntwerp fan de Snitser arsjitekt A.Breunissen Troost (1864). De foargevel wurdt opfleure troch penanten, kolommen en pinakels yn mitselwurk en pleister en it foarterrein wurdt troch in moai smei- izeren stek omfette.
Oan de oare kant makket de Buorren in lus troch it doarp. Dêr stie de midsieuske tsjerke mei in toer mei sealdak, dy’t wijd wie oan de Hillige Laurens. It gebou is yn 1874 ôfbrutsen om op itselde plak romte te meitsjen foar in nije tsjerke nei ûntwerp fan de Ljouwerter arsjitekt J.I.Douma. It is in folle ienfâldiger tsjerke dan dy fan de menisten, mar hy is wol foarsjoen fan in toer mei in nullespits. Oan de Buorren, mar ek earne oars, steane grutte doarpswenten fan it notabele type, mar ek de mânske herberch de Zevenwouden, in ôfblokt pleistere pân fan twa boulagen. De earste útwreiding nei de oarloch fûn plak nei it suden, de resintste tusken de Sânsleat en de Nije Sânsleat.
Colofon
Uitgeverij: NoordBoek - Auteur: Peter Karstkarel
NLP: Beleef Friesland
