Ochtendnevel rijst uit boerensloten strekt witte grillige vingers uit belust om al zoekend te grijpen   de verijlde zwevende dampen omvatten met zonneglans verblijd het gaarne bezochte dorp Grou strijken vluchtig langs strenge muren waarachter papieren en kunstwerken verhalen van de geschiedenis der beminde Friese grond begeven zich tussen wandelaars krioelend en vol verrassing   tenslotte zijn ze verloren boven het knipogende Pikmeer dalen doelloos kringelend neer vinden  _  langzaam verdwijnend geborgenheid en bemoediging bij zachtzinnige klapperzeilen   die vergane lucht herboren als blanke avonddamp bedekt eindeloze weiden broedt wachtend leven uit.