Folsgeare oan it spoar
De earste Spoarweiwet strânnet yn febrewaris 1860 yn’e Earste Keamer. Dizze wet moat it mooglik meitsje dat oan partikuliere maatskippijen konsesjes ferliend wurde foar de oanlis fan spoarwegen. De steat moat dêrnei subsydzje ferliene foar de oanlis fan’e needsaaklike brêgen oer de grutte rivieren. De wet liedt ta in kabinetskrisis en it ôftreden fan it kabinet Rochussen.
It nije kabinet Van Hall-Van Heemstra nimt in nije Spoarweiwet oan, dêr’t de steat in liedende rol by kriget foar de ûntwikkeling fan it spoarweinet. Der bliuwt lykwols romte foar inisjativen foar spoarweiplannen troch partikulieren.
De earste line dy’t troch de steat oanlein wurdt, is dy tusken Ljouwert en Harns. Dizze line wurdt yn 1863 yn gebrûk nommen. Harns kriget prioriteit, want de stêd hat yn dat tiidrek ien fan’e wichtichste havens fan Nederlân. Rotterdam en Amsterdam binne dreech berikber troch it fersânjen fan resp. de Rijnmond en it IJ.
Dêrnei wurdt troch û.o. van Welderen Baron Rengers c.s. in konsesje-oanfraach dien foar de oanlis fan in spoarline tusken Harns en it Hearrenfean.
De spoarline sil rinne moatte tusken Folsgeare en de pleats Scheender state fan de fam. Kooistra.
