Haskerhoarne
Haskerhoarne is in streekdoarp fan midsieuske oarsprong. It is nei alle gedachten om 1200 hinne oan de ferbiningswei tusken Westermar/Joure en It Hearrenfean ûntstien. Op it âldste betroubere kaartbyld, dat yn de atlas fan Schotanus út 1718, leit in tal pleatsen op in rige, rom súdlik fan de dyk. Mooglik lei op dat plak it midsieuske paad. Der stienen doe hast fjirtich huzen en in lytse tweintich pleatsen yntekene: foar dy tiid in flinke streek.
Yn it lêst fan de 18e ieu beskreau de Tegenwoordige Staat van Friesland: “dit Dorp ligt ten Westen van het voorige (Oudehaske), meerendeels binnen de voornoemde bepoldering. De kerk, met een stompen toren staat ten Zuiden van den rydweg, tusschen ‘t Heerenveen en de Joure, en aan weerskanten staande huizen. Het land ten Zuiden van dien rydweg, is hoog bouwland en van een hoogveenigen aard; doch het Noordelyke gedeelte is, gelyk dat der overige Dorpen, laag, veenig, zeer uitgebreid en weinig bewoond.”
De âlde tsjerke hie in hege toer mei in sealdak. De hjoeddeiske tsjerke mei in trijekantich sletten koar is yn de 18e ieu boud op in rom hôf en krige yn 1913 in nije westlike gevel en in geveltoer mei ynsnuorre spits. It gebou is oplutsen fan grauwe stien en de súdlike gevel is bepleistere. Der is nea in kearn foarme om de tsjerke hinne en de omjouwing dêr fan.
Yn it suden kaam oan de Haulsterdyk súdlik fan it doarp yn 1919 de earste folkshúsfesting ta stân, in rige fan 8 frijsteande huzen. By de trijesprong stiet oan de Jousterdyk de eardere suvelfabryk, wêryn’t in lyts part noch yn ridlik oarspronklike steat ferkeart. Fierders is der oan dizze haadrûte in fariearde bebouwing oan de noardkant. Oan de súdkant leit de boerestreek noch altyd op romme ôfstân fan de dyk: de grutte boerepleatsen foarmje mei-inoar in fraai ritme. De nei-oarlochske útwreidings binne benammen te finen yn it gebiet eastlik fan de Haulsterdyk en oan ‘e súdkant fan de Jousterdyk. Noardlik fan it doarp stiet by de Polderboskfeart in nijsgjirrrich gemaal.
Colofon
Uitgeverij: NoordBoek - Auteur: Peter Karstkarel
